Queenstown!

Ik loop super achter met mijn blog, dus hoogste tijd voor een nieuwe update. Dit keer over mijn avonturen in Queenstown. Dit speelde zich af in juli en augustus. Zoals ik in mijn laatste blog vertelde: na een fantastische roadtrip bracht ik Rhys naar het vliegveld en reed daarna alleen terug naar het appartement. Het ‘en nu?’ gevoel overheerste ontzettend. Gelukkig was Renee er om mij op te vrolijken. We hebben boodschappen gedaan en ze nam mij mee naar de city centre van Queenstown. Het was de laatste dag van het winterfestival en er waren allemaal activiteiten aan de gang. Goede manier van afleiding. Voordat we naar huis gingen ben ik nog bij mijn nieuwe werkgever langsgegaan. Wat een goede zet was, omdat ze bijna mijn baantje aan iemand anders hadden vergeven. Ik had een aantal keer gebeld om ze te laten weten wanneer ik in Queenstown zou zijn, maar schijnbaar had een collega dat niet aan de baas doorgegeven en dacht dat ik misschien niet meer zou komen.

Even ter opfrissing: ik ga de komende weken werken bij Melbourne Lodge.  Het is deels een hotel en deels guesthouse. Het verschil tussen de twee is dat de kamers in het hotel een stuk ruimer en luxer zijn en de kamers in het guesthouse hebben een gedeelde toilet- / doucheruimte. Het wordt gerund door de eigenaren, Les en Cis. Een getrouwd stel van ongeveer 60 jaar oud. Mijn eerste ontmoeting is met Cis, die duidelijk diegene is die het hotel runt. Mijn eerste indruk van haar, is dat ze een harde werker is en precies weet hoe ze iets wil hebben. Een pittige tante. Maar ik had een goed gevoel over mijn nieuwe baantje en de komende tijd bij Melbourne Lodge.

Op de ochtend van mijn eerste werkdag was ik een beetje nerveus, maar had vooral heel veel zin om aan de slag te gaan. Ik werd ’s ochtends voorgesteld aan mijn collega’s: Jackson, een Nieuw Zeelandse jongen, Anton een Finse jongen, Becky en Amy, twee Engelse meisjes, Claire, een Frans meisje en Lea, ook een Franse. Ik zou samen werken met Claire, die al een aantal weken bij Melbourne Lodge aan het werk was en mij ging inwerken. De werkzaamheden bestaan uit ’s ochtends serveren van het ontbijt (07.00 tot 09.30 uur) en daarna schoonmaken van de kamers. Daarbij hangt het er vanaf of de kamer een checkout is of een service. Bij een checkout moet vanzelfsprekend alles schoongemaakt worden, bedden verschoond, nieuwe handdoeken, stofzuigen, nieuwe shampootjes en zeep, etc. Bij het servicen van een kamer wordt het bed opnieuw opgemaakt, prullenbakjes geleegd, soms glazen afgewassen en nieuwe handdoeken in de badkamer gelegd. Simpel, maar fysiek zwaar werk. Vooral het opmaken van de bedden. De eerste dag ging super snel voorbij en ik het samenwerken met Claire ging makkelijk. Ze is super aardig en kent het woord ‘stress’ niet. Na de eerste twee, drie dagen had ik mijn draai een beetje kunnen vinden en hadden Claire en ik een routine uitgevonden die goed voor ons werkte. Tijdens het werken praatten we honderduit en waren we aan het ouwehoeren.

In de eerste week werkten we meestal tot een uur of twee / drie in de middag. Het hotel was zo goed als volgeboekt dus er was genoeg te doen. Pas na negen werkdagen had ik één dag weekend. Ik keek ontzettend uit naar mijn eerste vrije dag, want ik ging snowboarden met Jackson. Ik heb een keer eerder gesnowboard, maar dat is jaren geleden. Dus had Jackson aangeboden om mij te helpen en het mij te leren. Hij haalde mij s ochtends vroeg op en we reden naar The Remarkables: een berg ongeveer 30 min rijden vanaf Queenstown. Het was gek en fantastisch om in de sneeuw te zijn! Gek omdat het juli is en iedereen in Nederland in de zomer is. En fantastisch omdat dit de reden is dat ik naar Queenstown ben gereisd. Om te kunnen snowboarden. Jackson vond de oefenweide onzin, dus we gingen meteen samen de berg op.

Er waren een paar afdalingen voor nodig, voordat ik het gevoel van het boarden een beetje onder de knie kreeg. Maar vanaf dat moment had ik de smaak te pakken. Iedere bocht was een nieuwe kans om de juiste techniek toe te passen. Dit ging niet altijd even goed helaas, ik heb behoorlijk wat smakkers gemaakt. Richting het einde van de middag viel ik behoorlijk hard en besloot dat dat de laatste afdaling van de dag zou zijn.

Na mijn eerste weekend-dag stonden er weer zeven of acht werkdagen te wachten voordat ik weer een dag vrij zou hebben. Een groep van 50 schooljongens had in het hotel ingecheckt en er stonden drukke dagen te wachten. De grootste uitdaging was niet het opruimen / schoonmaken van alle rotzooi van de jongens, maar het omgaan met Cis. Ik had inmiddels gemerkt dat ze niet altijd zo vriendelijk en aardig was als tijdens onze eerste ontmoeting. Ze kon vreselijk chagrijnig en boos zijn. Het ene moment was er niks aan de hand en volgende moment stond ze tegen je te schreeuwen.  Dat ze gestrest was door de grote groep jongens die in zou checken hielp niet mee. Ik probeerde mij er niet te veel van aan te trekken en deed samen met Claire gewoon onze werkzaamheden. Met het hotel volgeboekt was het behoorlijk aanpoten, dus ik was blij toen ik weer een dag weekend had. Wederom met Jackson snorbaarden op de Remarkables. Ik heb de techniek nog niet volledig onder de knie, maar het ging wederom weer een stukje beter.

Na de drukke weken waarbij het hotel volgeboekt was, was het een verademing dat het rustige werd. Wat ik alleen niet had zien aankomen is dat het steeds rustiger en rustiger werd en Cis onaardiger en onaardiger. Toppunt was dat we druk waren met schoonmaken, Claire in de kamers en ik was de gang aan het stofzuigen. Uit het niets komt ze de gang in gestormd, rukt het snoer van de stofzuiger uit het stopcontact en gilt dat het genoeg is geweest en dat we allemaal naar huis kunnen gaan. Ik schrok mij dood. Maar was er inmiddels wel achter dat het onmogelijk was om te bedenken wat er in haar hoofd omgaat en waarom ze boos wordt, want er was eigenlijk nooit een goede reden.

Ik vond het ontzettend jammer dat Cis de werksfeer zo verpeste, want samenwerken met Claire, Lea en Jackson was super gezellig! Ook na werk zagen we elkaar veel, omdat toen het rustiger werd vaak al rond 12 of 13 uur vrij waren. Als het mooi weer was gingen we naar het park om frisbee golf te spelen of naar de rand van het meer om daar te chillen. We hebben ook een paar keer samen gegeten en ik heb met Claire een roadtrip gedaan naar Glenorchy, een plaatje een uur van Queenstown en we hebben de Queenstown hill beklommen. Via Claire en Lea ontmoette ik meer Franse mensen, met wie ik het ook super goed kon vinden. We zijn met zijn allen naar een Reggae concert geweest en uit eten voor Claire haar verjaardag.

Ik kwam de dagen gelukkig goed door, ook als ik maar een paar uur hoefde te werken. Toch miste ik Rhys ontzettend en was dan ook super blij toen hij langskwam na een aantal weken. Ik had extra dagen vrij gevraagd zodat we samen leuke dingen konden doen. We zijn naar Arrowtown geweest, een pittoresk plaatsje 20 min rijden van Queenstown. Daar hebben we gefietst. We hebben natuurlijk geshopt en de beroemde 'Ferg Burger' gegeten,(een begrip in Queenstown), drankjes gedaan met mijn Franse vrienden en we hebben Frisbee golf met Jackson gespeeld. De dagen vlogen voorbij en helaas moest ik Rhys toen weer terug naar het vliegveld brengen.

Ik hoefde hem niet lang te missen gelukkig want het weekend erna was er een familie weekend gpeland op het Noordereiland. Dit wilde ik niet missen dus ik had een vliegticket geboekt naar Wellington en kon vanaf daar met Rhys zijn zus Celeste meerijden naar Ohakune, de plek waar we elkaar zouden ontmoeten en verblijven voor het weekend. Het plan was om met zijn allen te gaan snowboarden, maar het weer was zo slecht dat de mountain het hele weekend gesloten was. Daarom gingen we over naar plan B: indoor rockclimbing, naar de spa, rugby kijken en lekker chillen. We zijn de laatste dag van het weekend nog wel naar de mountain gereden om er in ieder geval geweest te zijn. Op maandag vloog ik weer vanaf Wellington terug naar Queenstown. Ik was net thuis toen ik hoorde dat ik dinsdag ook nog vrij had van werk. Renee had toevallig ook haar vrije dag, dus besloten we om samen een dagje te gaan snowboarden, dit keer naar Cadrona, een ander skigebied vlakbij Queenstown. Het was een fantastische dag en het snowboarden ging super goed! Echt een hoogtepunt van mijn tijd in Queenstown.

Helaas werd het maar niet drukker op werk en werkte we alleen een paar uur in de ochtend. Het leven in Queenstown daarentegen is gigantisch duur en met alle leuke uitstapjes en activiteiten die ik deed zag ik mijn spaargeld in rap tempo dalen. Ik had daarom besloten om mijn baantje bij Melbourne Lodge op te zeggen en weer terug te gaan naar Tauranga. Het vooruitzicht om weer samen met Rhys te zijn was fantastisch, maar ik was verdrietig om afscheid te nemen van alle super lieve mensen die ik heb ontmoet hier. Gelukkig is er facebook en kunnen we contact houden.

Rhys kon opnieuw vrij van werk krijgen voor 8 dagen zodat we samen terug naar Tauranga konden rijden. Op vrijdagavond ben ik uit geweest met alle lieve mensjes en afscheid van hun genomen. Zaterdagochtend de auto ingepakt en Rhys opgehaald van het vliegveld. Daarmee kwam het Queenstown avontuur echt ten einde en ging onze tweede roadtrip beginnen. Daarover meer in mijn volgende update, die snel volgt!

Liefs,

Lucia